Schilderes

Mel Lucy Bruneel (geboren Mélanie Lambrechts, 1994) is een Belgische kunstenaar gevestigd in Antwerpen. Haar liefde voor kunst ontstond toen ze als kind door moeders tubes verf, penselen en doeken snuffelde. Het huis waarin ze opgroeide was gevuld met creatieve materialen en is omringd door natuur. Hier begon haar zoektocht naar haar antwoorden en vond ze toevlucht in film, muziek, fotografie, tekenen en schilderen. In haar tienerjaren bracht ze het grootste deel van haar vrije tijd door met fotograferen, filmen en monteren. Ze begon haar studie als adjunct-directeur bij het RITSC in Brussel, waar ze haar passie voor tekenen en schilderen leerde kennen. In haar volgende academiejaar ging ze beeldende kunst studeren.

​

Haar zoektocht naar herkenbare visuele referenties, die gefotografeerd en vertaald worden in een schilderij, vormen doorgaans de basis van een nieuw werk. Deze foto's worden digitaal bewerkt of gebruikt als collage.

 

Bruneel werkt met vloeiende penseelstreken, laag over laag, idee na idee. Hoewel ze vaak kleurstudies doet voordat ze begint, laat ze ook tijdens het schilderen ruimte voor verandering. In dit proces waarbij de verbeelding de vrije loop krijgt, ontstaat er voor haar iets magisch, alsof ze onder hypnose aan het schilderen is. In een later stadium gaat ze dieper in op de symboliek door kleine details in haar werk toe te voegen, zoals vogels, weersomstandigheden, bestaande locaties, poëtische titels, etc. Ook liefhebbers van Antwerpen zullen in haar werk verschillende locaties in de stad herkennen. Het soort vogels dat ze schildert symboliseert verschillende dingen, we hebben een nachtegaal in 'in een ander leven' en slikken in 'het grotere geheel'. In de cultuurgeschiedenis hadden en hebben vogels veel verschillende betekenissen. De kijkers die de tijd nemen om deze details op te merken, zullen een andere context in haar werk zien.